Προχωράμε χωρίς να ξέρουμε,πότε, πώς,γιατί, με ποιούς ξεκινήσαμε. Κανείς μας δεν ρώτησε για το ταξίδι. Το γραφείο πληροφοριών ήταν κλειστό. Πολλοί αναρωτήθηκαν αν ποτέ κανένας ταξιδιώτης το βρήκε ανοιχτό, για να ρωτήσει απλά, πότε, πώς, γιατί, με ποιούς ξεκινήσαμε. Προχωράμε χωρίς προέλευση...δίχως προορισμό ή...μάλλον όχι, αυτό...το τελευταίο το πρόβλεψε το γραφείο πληροφοριών. Κάπου σταματάμε, ξαποσταίνουμε, βρωμίζουμε. Αυτό άλλοι το λένε θάνατο, άλλοι ανάσταση ψυχής, κι άλλοι το λένε ανυπαρξία. Κι όμως προχωράμε συνέχεια, γελώντας, κλαίγοντας...όμως όταν κανείς αποπειραθεί να διακόψει το ταξίδι, ή έστω απλά να ρωτήσει πότε, πώς, γιατί, με ποιούς ξεκινήσαμε, για που οδεύουμε, τι σκοπό έχουμε, τον λέμε...τρελό!
Κι όμως προχωράμε συνέχεια, πάντα προχωράμε
Κι όμως προχωράμε συνέχεια, πάντα προχωράμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου